İhtiyacım Olan Sensin

18.06.2023

Serendipity ile buluştuk. Buluşma yerine gidene kadar ölmediğime şükrediyorum.

Sınav yüzünden çok trafik vardı ve dolmuş tıklım tıklım doluydu. Cam kenarında olmama rağmen havasızlıktan ölüyordum. 5 dakikalık yolu 20 dakikada anca gidiyorduk. Arkamda oturan amca en son dayanamayıp kafamdaki kulaklığa hafifçe vurdu. Ona doğru döndüğümde yakasını yırtıyormuş gibi yaparak "Şu camı açar mısınız lütfen?" dedi. Camı açtığımda arkamdakiler "oh be" dedi. Yolda aşırı sinirim bozulmuştu ve çok saçma bir şekilde amcanın kafama vurması komiğime gitmişti. Kahkaha atsam herkes delirdiğimi düşünürdü sanırım. Telefondan bir şeylere bakıyormuş gibi yapıp sessizce gülmeye başladım.

Nihayet buluşma yerine varmıştım ve dolmuştan indiğim gibi temiz havayı içime çektim. Dönerken yine böyle olursa çıldırırım galiba. Serendipityden önce oraya vardığım için avmnin teras katına çıkıp oturdum ve çizim yapmaya başladım. Yazının sonuna yaptığım çizimi koyarım, ondan ilham aldım çünkü. :)

Serendipity geldiğinde giriş kata indim ve kahve dünyasına gittik. Aç olduğum için kahve dokunurdu, bu yüzden ben bir şey içmedim. Balkon tarafındaki masalardan birine oturduk ve sohbet etmeye başladık. Stresli olduğum için önce beni sakinleştirdi. Daha sonra kendi sıkıntısından bahsetti. Çok yorgun olduğu için kötü hissediyormuş. Geçen gün ağladığından bahsetti. O an içimin yandığını hissettim. Daha öncede ağlamak istediğiyle alakalı bir hikaye atmıştı ve ben ağlamak isterse yanında olacağımı söylemiştim. Ama ağladığından haberim olmasını geç ruhum bile duymamıştı. Her akan gözyaşını düşündükçe içim daha çok yandı. Sımsıkı sarılmak istedim o an. Sıkıca sarılıp onu yoran ne varsa bir nebze de olsa unutturmak istedim. Bu yüzden sarılmamı ister mi diye sordum. "Bu bir teklif miydi?" dedi. "İyi gelir diye düşünüyorum. İstemiyorsan sarılmam tabii." dedim. "Evlenmek mi istiyorsun benimle?" dediğinde gülmeye başladık. Sonuç olarak sarılmamı isteyip istemediğini söylemedi.

"Serendipity" başlıklı yazımı ss alıp okuması için ona göndermiştim. Okuyup okumadığını sordum çünkü bir tepki vermemişti. Okumuş ve yazdığım her şeyi iliklerine kadar hissetmiş. Hem mutlu olmuş hem üzülmüş. Ona bu kadar değer verdiğim için üzüldüğünü söyledi. Bu değer olarak görülüyorsa cidden bu değeri aşırı büyük tutsaydım -Satürn veya Dans Kraliçesinde olduğu gibi- Allah bilir ne hissederdi. Ona çok daha büyük anlamlar yükleyip ona daha çok değer verebilirdim fakat bunu yapmıyorum. Canım zaten Satürnden sonra feci yanmıştı ve şimdi uzun zaman sonra ilk kez bana böylesine iyi gelen birini yoğun değerimle boğmak istemiyorum. Ne kadar çok değer verirsem kendimi o kadar geri çektiğim için kendimi sıkıyorum. Aynı hatayı ona karşı yapmak istemiyorum. Neyse, yaşadığı bu duygu karmaşasının içinde ne yazacağını bilemediğini söyledi. Gülümsedim, yazılarımı okuyan herkeste bu etkiyi bıraktığımı sizin sayenizde biliyordum. Şimdi hoşlandığım kızdan bu cümleleri duyuyordum. Bu onu daha sevimli yapıyordu. Aşırı seme birinin nasıl sevimli göründüğünü sorgulamayalım.

Ona yaptığım resmi yanında tamamlarken ona adadığım bir şarkıyı açtım. Şarkıyı biliyormuş ve birlikte şarkıya eşlik ettik. Çizimim ona çok tatlı göründü. Ders saati geldiğinde kalkıp stüdyoya geçtik. Dışarıda beklemek yerine içeri geçip oturmamı söyledi. Onlar dans ederken ben bir köşede oturup Serendipity'yi izledim. Bazen dans ederken bana bakıyordu. Bende aynadaki yansımasından onu izliyordum. Bana döndüğünde bakışlarımı onunkiyke buluşturdum ve birbirimize gülümsedik.

Ders bitimi avmdeki atmden para çekeceğini söyledi. Kafam dağılsın diye onunla birlikte gittim. Parasını çektikten sonra boy ve kilo ölçen şeye çıktı. Çantasını vs bana verdi. "Hep bunlar kilo yapıyor. Ayakkabımı da vereyim dur." diyip ayakkabısını çıkarıyor gibi yaptı. Şapşal şey, bu sayede boyunu öğrenmiş oldum. 158 boyundaymış ama o alet 156 dedi. Aramızda 5 cm fark var.

Daha sonra "Diğer avmnin önüne kadar yürüyüp tek dolmuşla mı kampüse gitsem yoksa iki dolmuşa binip mi kampüse gitsem?" diye sordu. "Ben olsam tek sefer para verirdim." dedim. Uzun bir süre düşündü. En son kenarda duran pufların oraya sürükleyip oturttum. Kolayca karar vermeyeceği anlaşılınca yanına oturup beklemeye başladım. Biraz sohbet ettikten sonra benimle birlikte ön tarafa geleceğini söyledi. Yani iki dolmuşa binecekti ve eğer tek dolmuşa binseydi o an vedalaşmamız gerekiyordu. Avmden çıktıktan sonra "Şurada oturalım, sigara içeceğim. Sonra gideriz." dedi. Yanında kaldıkça kaldım. Normalde dersi biter bitmez eve geçecekti ama neden bu kadar takıldık bende anlamadım.

Sigarasını içtikten sonra vedalaştık. Son 2 buluşmamızda çok sıkı sarılmamıştı fakat bu sefer sıkıca sarıldı bana. Birkaç saat önce cevabını alamadığım sorunun cevabıydı bu belkide. Sıkıca sarıldığını fark ettiğimde bende kollarımı bir tık daha sıkı sardım. Hâlâ birine sarılırken tedirgin hissediyorum ama Serendipity sayesinde gergin hissetmediğim için kısa sürede bu durumu aşacağıma inanıyorum. İhtiyacım olan tek şey kendisiydi.

İş teklifini kabul ettikten sonra ilk onu aradım ve vereceğim ilk dersi izlemesi için davet ettim. Kader bizi bir araya getirmek için sürekli bir şeyler oluşturuyor sanki. Ah bu arada onunla olan fotoğraflarımı çıkarttırdım ve nereye asmamı ister diye sordum. Yatak başlığımın üstüne asmamı söyledi. Bana daha yakın olmak istiyormuş. :)