Temas Sorunu

04/12/2023

TW: Çocuk Tacizi

Daha önce buraya kalbim ağrıyarak yazı yazmış mıydım hatırlamıyorum. Nefes almakta zorlanıyorum, kalbimin üstünde öyle bir ağırlık var ki bunu anlamanız için verebileceğim bir örneğim dahi yok. Ağlamak istiyorum, saatlerce ağlayıp içimdeki her şeyi kusmak istiyorum.

Yıllardır bu düşünceyle boğuşuyorum. Cevabından deli gibi korktuğum ama aynı zamanda öğrenmek istediğim bir şey. Çocukken, çok küçükken tacize uğradığımı -uzun bir süreç bile olabilir- düşünüyorum ve bu düşüncemin boş olmadığına dair elimde bulgular var. Keşke hiç olmasaydı ve kafamda kuruyorum diyip bu konuyu kapatabilseydim.

Lisede gördüğüm rüyalar aklıma takılınca çocukken tacize uğramış bir arkadaşıma onu incitmeyecek şekilde nazikçe bu tarz rüyalar görüp görmediğini sorduğumda olumlu cevap verdi. Aseksüel olduğumu lisede psikoloğumun yardımıyla fark etmiştim. Tabi o zamanlar böyle rüyalar görmediğimden çok derine inmeden karar vermiştik. Bunun psikolojik olup olmadığını araştırdığımda doğuştan geldiğini ama bazı durumlarda (çocukken tacize uğramak gibi) kişi aseksüelliğe yönelebiliyormuş. Bundan hariç başka bir bulgu daha var elimde ama söylemek istemiyorum.

Kimseye temas edemiyorum biliyor musunuz? Ne bir erkeğe ne de bir kıza. Eskiden, bu rüyaları görmeden önce çok severek arkadaşlarıma sarılırdım. Temas benim için bir problem değildi. O rüyalardan sonra artık vücudum istem dışı tepki vermeye başladı. Biriyle uzun süreli temas halinde kaldığımda deli gibi titriyorum mesela. Birine sarılmak aşırı rahatsız hissettiriyor. Temas ettiğimde sorun yaşamadığım kişi sayısı üç, sadece üç. Çok acı değil mi?

Hiçbir zaman yüz yüze görebildiğim birileriyle ilişki yaşamak istemezdim. Çoğu sanal olurdu. Yüz yüze gördüğüm yalnızca üç sevgilim oldu ve üçü de taciz etti. Bu durum temastan daha çok kaçınmama sebep oldu tabi. Eskisi gibi birine sarılabilmeyi o kadar özlüyorum ki...

Hiç çocuğumun olmasını istememiştim. Nerde Onsra gelecekteki çocuğu için çalıştığını söyledi ve çocuğumuz olsa varsayımında bulundu işte o zaman detaylı düşünmeye başladım. Benim ömrüm boyunca belkide sırf bu sikik şey yüzünden çocuğum olmayacak. Bir hastalığım olmasa bile psikolojik olarak yapabileceğim bir şey değil bu. Destek alsam bile yapamam, bünyemin kaldıramayacağını biliyorum. Bu yüzden öğrenmekten korkuyorum.

Psikoloğum içinde kalmasındansa yaz gitsin derdi. Umarım bu yazıyla birlikte bu illet şey zihnimden uçup gider.