Vedanın Ardından Gelen Güzellik

07.06.2023

Bir önceki yazımda Satürn'e veda ettiğimi dile getirmiştim. Aslında iki olayı tek bir gönderiye sığdırabilirdim ama ikisini ayırmak bana daha doğru geldi. Bugün Serendipity sergime geldi. Evet, dans dersinde tanıştığım o kız.

Sergi hazırlığından döndükten sonra kısa bir duş alıp rahat şeyler giydim ve makyajımı yapmaya başladım. Cc krem ve kapatıcımı sürdükten sonra eyelinerımı çektim. Tam o an Serendipity aradı. Onu alacağım yere varmış. Hem onu bekletmemek hem de ne kadar erken görürsem o kadar iyi hissedeceğim için tüm gücümle onun olduğu yere koştum. Zihnimin sustuğu tek yer onun yanıydı ve ben zihnimden kaçmak için ona koşuyordum.

Yanına vardığımda zihnim gerçekten susmuştu. Neden koştuğumu sordu ve ben vakit kaybetmek istemiyorum diye bahane uydurdum. Gerçek olan bir şeydi ama asıl sebebi onu bir an önce görmek istediğimdi. Marketten hızlıca yiyebileceğim bir şeyler alıp çıktık. Eve doğru giderken arkadaşım aradı. Şansına bizi yakalayabilmişti. Üçümüz döndük eve.

Ben hazırlanırken Serendipity odama girdi ve Satürn'ün fotoğraflarına bakmaya başladı. Zaten kapıdan girer girmez tam karşıda Satürn'e adadığım bir köşe vardı ve sol tarafta doğalgaz borusuna bağladığım iplerde fotoğrafları asılıydı. Bir süre onları inceledikten sonra odamdan çıktı.

Hazır olduğumda bir taksi çağırdık. Topuklu ayakkabılarla sergi alanına kadar yürümem imkansızdı. Arka kapıyı açıp beklemeye başladı. Öne oturacağını söyleyip geri çekildi ve arka koltuğa bindim. Tam kapıyı kapatmak için hamle yaptığımda o kapımı kapattı. Bunu beklemediğim için aslında biraz şaşırdım ama belli etmedim. Sergi alanına geldiğimizde ise ben parayı öderken arabadan inip kapımı açtı. Bu kapı muhabbetlerini yazarkan fark edip delirmem ayrı komik tabii. O an sergiye çok odaklanmıştım.

Sergi başladıktan sonra bir süre resimlerin başında bekledim. Gelen kişilerle selamlaştım. Ablam ve halam geldiğinde onlarla fotoğraf çekildim. Bütün bunlar olurken yanımdaydı. Satürn'ün ismini fark ettiğim anda yanımdaydı. Satürn'ün bizi yan yana gördüğünde nasıl gülümsediğini görebiliyorum. Bana kimin iyi geldiğini görmek onu mutlu etmiştir muhtemelen.

Yorulduğumda Serendipity ve Daisy gölge bir yere oturduk. Serendipity'nin yanındayken uykum gelmişti ve Papatya ayakta dikiliyordu. O an Serendipity'ye omzuna başımı koyup koyamayacağımı sordum. İzin verdiğinde başımı omzuna yasladım. Etraf o an çok sessizleşti. Beni yoran ne varsa silinmişti sanki. Daha rahattım, daha huzurluydum. Satürn'ün mezarında ne kadar rahatsam o kadar rahattım yanında. Yıllardır aradığım şey şimdi yanımdaydı. Ona dokunabiliyordum. Sergide olmasak saatlerce o şekilde kalıp o sessizliğin tadını çıkarabilirdim. O esnada Daisy gizlice fotoğrafımızı çekmiş ve bunu bana eve geçtiğimizde söyledi.

Kurstan çok sevdiğim bir arkadaşımdan Serendipity'yle fotoğrafımı çekmesini rica ettim. Birkaç tane fotoğraf çekildik. Ona sarıldığım fotoğrafta çok mutlu çıktığımı söyledi arkadaşım. Bunu öyle bir söyledi ki tüm duygularımın anlaşıldığı kesindi. Serendipity hikayesinde o kadar fotoğraf içinden onu paylaştı, ona sarıldığım fotoğrafı.

İşleri olduğu için kalabildiği kadar çok kaldı yanımda. Akşam benimle olduğu ve günüme ayrı bir anlam kattığı için teşekkür ettim. Gerçekten öyleydi. Satürn'e veda ederken yanımdaydı. Saklanmak, her şeyden uzaklaşmak istediğimde ordaydı. Ona dokundum, ona yaslandım ve ona sarıldım. Her şeyden kaçarken ona sığındım. Veda etmenin ağırlığını taşırken ona sığındım. Bende nasıl bir etki yarattığını bilmiyor bile. O benim yanında rahat hissettiğim kişi. O benim saklanmak için kollarına koştuğum kişi.

Bu hafta sonu dans gösterisi varmış. Ne olursa olsun oraya gidip onu destekleyeceğim. Kim bilir, belki yine her şeyden kaçmak için ona koşarım.