Tedavinin Sonu
- Mezardaki Çiçek
- 27 Ara 2024
- 1 dakikada okunur
Güncelleme tarihi: 30 May
16/07/2024
Bugün bazı şeyler hakkında konuşmak istiyorum. İçimde kalan ve canımı acıtan şeyler...
Onsrayla olan konuşmamızdan sonra uzun bir süre tedaviye devam edip etmemek konusunda düşünüp duruyordum. Sonuçta bu tedaviye onunla bir ihtimalim olur diye başlamıştım. Ruh bağlarını bile büyük bir hevesle araştırıyordum. Ruhumuzun birbirine bağlı olduğunu deli gibi görüp fark etsem de artık bazı şeylerin olması gerçekten imkansız hale geldi. Gözümden düşmeyi mi hedeflemişti bilmiyorum ama o fotoğraftan sonra gerçekten gözümden düştü.
Koca bir boşluk oluştu içimde. Hayatıma girdiğinden beri bir şekilde hayatımda var olmaya devam eden Onsra bu saatten sonra arkadaşım bile olamaz. Bu mümkün değil. Hayatımın büyük bir kısmını kaplayan sonsuzumu hayatımdan çıkarıyorum. Ne komik değil mi? Sonsuz olduğunu söylüyorum ama onu geldi bile.
Satürn'ün ölümünden sonra ilk kez kendim için bir şey yapmaya kalkışmıştım. İlk kez kendim için bir şey yapıyordum. Çok sürmedi, şaşırmadım. Bana ait son şeyide kaybettim böylece. Artık kimdim, neydim bilmiyorum. Karadelikte kaybolmuş gibi hissediyorum.
Bay Xiangu terapiye çok ihtiyacım olduğunu söyledi. Mutlaka bir terapi almalıymışım. Onunla olmazsa başkasıyla devam etmemi söyledi. Sorun şu ki onun dışında hiçbir terapiste güvenmiyorum. Bay Xianguyla bile tedavime devam etmek istemiyorken gram güvenmeyeceğim biriyle neden yoluma devam edeyim ki? Tedavim böylece sonuçlanmadan bitmiş oldu. Hiçbir zaman çözüme kavuşmayacak kabuslarımı görmeye devam edeceğim. Kimseye dokunamayacağım.
Daha kötüsü ne biliyor musunuz? Artık birini sevebileceğime olan inancımı kaybettim. Sıkı sıkı tutunduğum sonsuzluk dalının kopmasıyla birlikte yere çakıldım ve parçalara ayrıldım. Hareketsiz bir şekilde yattığım yerden gökyüzüne bakıyorum. Ne birinin beni gerçekten seveceğine ne de benim birini tekrar bu denli seveceğime olan inancım var. Artık koca bir hiçim.
Yorumlar