Söylenmesi Gerekenler

24/05/2024

Bir mektup gibi mi olmalı yoksa önceki yazılarım gibi direkt konuya mı girsem daha iyi olurdu bilemedim. Bu yüzden bildiğim yoldan gitmenin daha iyi olduğuna karar verdim. Bu yazıyı sen okumayacaksın ama ben seninle konuşuyor gibi yazıp sana hitap edeceğim Onsra. 1 ay önce sana konuşmamız gereken önemli bir konu olduğunu söylemiştim ve bunun için hep doğru zamanı bekledik. Fark ettim ki ben bu konuşmadan kaçmak için elimden gelen her şeyi yapıyorum. O yüzden buraya yazmaya karar verdim. Sana sesli bir şekilde bu yazacaklarımı hiç söyleyemem sanırım. Artık bazı şeyleri öğrenmenin vakti geldi Onsra. Sana bilmediğin her şeyi anlatacağım. Sana yaptığım playlisti dinledin mi bilmem ama playlistin son şarkısında söylemem gereken milyonlarca kelime var diye bir söz geçiyor. Şimdi sana bu kelimeleri söyleyeceğim.

Konuya girmeden önce şuan ne hissettiğimden bahsetmek istiyorum. Kalbim deli gibi atıyor. Kalbime saplanan bir şeyler hissediyorum ve korkuyorum. Neden ve neyden korkuyorum bilmiyorum. Bu korku 1 aydır var bende. Sana bunları söyleyecek olmak beni neden korkutuyor bilmiyorum. Psikoloğum sana artık her şeyi söylemem gerektiğini söylediğinden beri kalbimde bir ağırlık var. Sakinleşmeliyim...

Psikoloğum en eskiden şuana gelip içimde tutmuş olduğum her şeyi serbest bırakmamı söyledi. O yüzden en eskilerden başlayıp şuana geleceğim. Her ne kadar çocuktuk diye geçiştirmiş olsanda bir yalana inanıp ilişkimize nokta koyuşumdaki pişmanlığımdan başlamak istiyorum. Gerçi bu konuda pişman olduğumu az çok biliyorsun ama ben içindeki o küçük Onsra'ya içimdeki küçük Pei'nin söylemek istediklerini aktarmak istiyorum. Merhaba yıllar önce hayatıma girmiş olan Onsra, ben sevgilinin gelecekteki haliyim. Belki sevgilin diye hitap etmem seni şuan sinirlendiriyor olabilir ama lütfen dinle beni. Küçük Pei'nin sana söylemek istediği şeyler var. Sonsuzum, her şeyi batırdığım için özür dilerim. Seni bekleyeceğimi söylememe rağmen bir anda başkasıyla ilişki yaşadığım için özür dilerim. Hiçbir şeyden haberim yoktu. Beni kullandın sanıyordum, bana öyle söylediler. Bir kez olsun ilişkimiz varken sevginden şüphe etmedim. Gerçekten hiç şüphem yoktu. Beni sevdiğini tüm kalbimle hissediyordum. Arkadaşımın yalanına inanıp sana bu kötü duyguları yaşattığım için özür dilerim. Asla böyle bir sonu hak etmedin, etmedik. Umarım beni affedebilirsin.

İlk konuyu böylelikle kapatıp birkaç sene sonrasına gideceğim. Bu biraz sorguya çekiyormuşum gibi görünebilir. Yıllardır kafamın içinde dönüp duran soruları soracağım sadece. Şuan bu soruları yazarken cevaplarını senden duyabilmeyi çok isterdim. Korkaklığımdan (?) kaynaklı bu şekilde sorabiliyorum işte. Muhtemelen cevap vermezsin. Yine kafamda cevaplanamadığı için dönüp durmaya devam edecek bu sorular. Neden yaptın Onsra? Neden bana birini sevmeye başladığını söylemedin? Senden duysam daha sakin karşılayabilirdim, biliyordun. Sevgilin var zannettiğimde -belkide gerçekten vardı ve yalan söyledin- sadece bir süre kimseyle konuşmak istemediğimi belirtip geri çekilmiştim. Gayet sakindim. Biliyorsun, gerçekten sakindim ve sen beni defalarca kez arayıp en son öyle bir şey olmadığını söyledin. Sana inanmayı seçtim ben. Sana güvenmeyi seçtim çünkü bana yalan söylemeyeceğine inanıyordum. Aylar geçti ve doğum günümde sevgilinin varlığından haberdar oldum. O gün çok öfkeliydim ve bence hakkım vardı çünkü sana her zaman bana öyle bir şey olursa haber vermeni söylemiştim. Neden yaptın? Doğum günümde öğrenmeyi hak ettim mi? Hadi bunu geçtim, günler sonra önerilenlerimde hesabınız çıktı önüme. Ortak hesap ve bioda tarih vardı. 4. ay olduğunu hatırlıyorum sadece ve benim doğum günüm 8. ay. Benden 4 ay neden sakladın? Sana olan duygularımı bildiğin halde ve sevgilin varken neden ben sabahlarken gece benimle konuşmak istedin? Bu konuda kendimden çok o kıza üzüldüm. Bu döneme ait bir şey daha sormak istiyorum. Konuşmadığımız dönem yaşadığım şehre geldiğinde neden bana ulaşmaya çalıştın? Sevgilin varken senden hoşlanan eski sevgilinle görüşmek istemen ne derece doğru? Neden o gün bana ulaşamadığın ve beni göremediğin için pişmansın? Aklıma benden hoşlanıp bunu kabullenemediğin ihtimalinden başka bir şey gelmediği için bu sorunun cevabına gerçekten ihtiyacım var. Belkide hâlâ kabullenemediğinden inkar edeceksin. Ne tuhaf, cevaba ihtiyacım var ama bu ihtimali yıllardır düşündüğümden başka bir cevap alsam inanamazmışım gibi hissettiriyor.

Sorgulamam bitti. Şuanki döneme rahatlıkla geçiş yapabilirim. Birazdan söyleyeceğim şeyleri sana itiraf etmemek için aylardır kendimi tutup duruyorum. Yıllar önce birine verdiğim sözü bile ezip geçtim. Zamanında birine duygularımı itiraf etmekten kaçınırken acı bir şekilde kaybetmiştim. O gün duygularımı bir daha ne olursa olsun ertelemeyeceğime söz verdim. Bu sözü ona verdim ve ben aylardır bu sözümü ezip geçiyorum. Daha fazla ertelemeyeceğim. Şimdi sana daha önce asla söylemediğim ve kendime dahi itiraf edemediğim bazı şeyleri söyleyeceğim. Şaşırabilirsin veya tahmin etmiştim diyebilirsin, bilemem. Şaşırmana şaşırmam ama, çünkü sana bu güne kadar hep tam tersini söylemiştim. Hatırlıyor musun sana hiç evlenmeyi düşünmediğimi söylemiştim. Yalandı. Bugüne dek ve bugünden sonra bile her zaman herkese şu cümleyi kurdum ve kuracağım: "Onsra olursa evlenirim ama o olmayacaksa evlenmem kimseyle." Tanrım... İlk kez bunu büyük bir ciddiyetle yazdım. Onsra, sana olan sevgimin basit bir hoşlantı veya geçici bir sevgi olmadığını ancak bu cümlemle kanıtlayabilirim. Evlilik bana göre değil ve muhtemelen sebebini soracaksın. Bilmiyorum, çevremde gördüğüm evliliklerden veya senden sonra yaşadığım ilişkilerden kaynaklı olabilir. Evlenmemek benim en büyük tabularımdan biri ve bunu uzak akrabalarım -5-6 yılda bir gördüklerim- bile bilir. Ben seni tabularımı yıkacak kadar çok seviyorum Onsra. Siktir bunu az önce sana cidden itiraf ettim... Bunu itiraf etmek kalbimi neden bu kadar zorluyor şimdi? Ah, doğru tabii. Sonucu bildiğim için itirafımın boşa gideceğini biliyorum. İşte bu yüzden aylarca sana söylememek için kaçıp durdum.

Bildiğim sonuç ne mi? Bana bir daha o duyguları beslemeyeceğini çok iyi biliyorum. Her zaman senin için iyi bir arkadaş olarak kalacağımı çok iyi biliyorum. Bunu bile bile seviyorum seni. Artık bir beklentim olmadığı için seni sevmek beni eskisi gibi yıpratmıyor. Ben hep bazı şeylerken kaçmak için sana sığındım. Sen hayatımda varkende yokkende... Bir ilişkiyi evliliğe kadar yürütemeyeceğimi bildiğimden ve seninle bir daha ilişki yaşayamayacağımı bildiğimden bu cümleyi kurdum hep. Onsrayla evleneceksem evlenirim, o olmayacaksa kimseyle evlenmem... Peki kaçmak için bunu söylediysem nasıl olurda seni bu evlilik tabumu yıkacak kadar sevebilirim? Bunu sorguluyorsundur şuan. Cevabını vereyim sana.

Bana telefonda gelecekte kuracağın ailen için çabaladığını söylediğinde bu kurmuş olduğum cümle tokat gibi çarptı bana. "Peki şimdi kaçabilecek misin bu cümleyle?" dedi zihnim aylarca. Bu yüzden hep dengesizdim, bu yüzden sana bir yazıp bir yazmıyordum. Çok özür dilerim. İçimde, kalbimde başlayan o kaos beni ele geçirmişti ve bana ihtiyacın olduğunu fark edememiştim. Aylarca zihnimin bu sorusu üzerine düşündüm. Gerçekten hâlâ kaçabilecek miydim? Bunu anlamamın tek bir yolu vardı. Bu cümleyi arkadaşlarımdan başka kimse duymamıştı ve tabumu en iyi ailem bilirdi. Ailemden biri veya birilerine bunu söylersem bunu kaçmak için değil tabularımı yıkacak kadar seni sevdiğimden söylediğimi bilecektim. Bir gece teyzemde otururken evlilik meselesinden konu açıldı. Anaannemin klasik ne zaman evleneceksin sorusu sayesindeydi. Teyzemse bu sorudan bıkıp "Bırak kız okuyacak işte. Taktın sende evliliğe ha. Daha genç zaten üf." dedi. Tam o an aniden "Zaten aklımda biri var. Eğer o olursa evlenirim ama o olmazsa evlenmem." dedim. Teyzem o esnada elma yiyordu ve elma boğazında kaldı. Yaşadığı şoku tarif edemem. Anaannemin yüz ifadesini anlatmaya kelimeler bile yetmez. Artık annem dışında seni bilen 2 kişi daha var ailemde.

Peki tüm bunlardan sonra kabullenebildim mi bazı şeyleri? Evet. Sana olan duygularımı fark ettiğim gün ben ben değildim. Saatlerce ağlardım, saatlerce acı çektim. Seni sevmek istemediğimi söyleyip durdum kendime. Ben daha önce kimseyi bu kadar çok sevmedim. Ne yapacağımı bilemedim. "Gerizekalı mısın kızım? Sana bir daha o gözle bakmayacak ki." dedim kendime defalarca. Haftalar sürdü kendime gelmem. Seninle konuşurken "Hiç evlenmeyi düşünmedim ama ola ki..." diyip devamını getiremediğimde sana seni, sen sen olduğunu anlamadan nasıl anlatabilirim diye düşündüm. O an bana kendini örnek verdiğinde yaşadığım şoku biliyorsun zaten. O an geçiştirmiş gibi yapsamda o cümlenin devamına zaten senden başkası gelemezdi.

Peki ya temas? Gördüğüm tedavi? Bu konuda yalan var mıydı? Yalan yoktu ama eksikler vardı. Evet, bir gün sana sarılabilmek için tedavi gördüğümü söyledim ama mevzu bundan çok daha derin. Sadece sarılmak değil hayalini kurduğum bir şeyi gerçekleştirebilmek için de tedavi görüyorum. O çok sevdiğim minik gamzelerine dokunabilmek için. Şimdi bir şey diyeceğim ama muhtemelen kızacaksın. Olsun, söyleyeceğim. Umarım senden önce son nefesimi vermiş olurum ve beni o çok sevdiğim gamzelerine gömerler.

Peki sadece sana sarılmak ve gamzelerine dokunmak için mi tedavi görüyorum? Hayır. Olmayacağını bilsemde bir gün başkasıyla değil benimle aile kurmak istersen temas problemimin aramızda bir sorun oluşturmaması için tedavi görüyorum. Psikoloğuma direkt olarak "Benim için sorun değil ama ileride Onsrayla bir geleceğim varsa bu sorunu aşmak istiyorum." dedim. Ortada bir şey yokken bunu niye yaptığımı soracaksın muhtemelen. Madem her şeyden bu kadar eminim, madem seninle ilişkim olmayacağından eminim... Neden? Çünkü söylediğim gibi, sana sarılamadan bu dünyadan gidersem en büyük pişmanlığım bu olur.

Şuan ağlamıyor olmalıydım... Onsra, sonsuzum... Sana söylemek istediğim her şey bunlardı. Sana bunları itiraf etmenin beni ağlatacağını bildiğimden yazarak kurtulmak istemiştim. Gözünün önünde ağlamamak için bunu denemiştim ama yine engel olamadım kendime. Bana aşık olmak zorunda değilsin. Beni sevmek zorunda değilsin. Umarım gelecekte aile kuracağın kişi sana gerçekten çok değer veren biri olur. Çünkü sen sevginin en güzelini hak ediyorsun. Ben mi? Beni düşünme. Bana bu güzel duyguları yaşattığın için hep minnettar olacağım.