İstenmeyene İhtiyaç Duymak

10/12/2023

Hayatıma sorunsuz bir şekilde devam ederken nasıl oluyor da bela dönüp dolaşıp tekrar beni buluyor? Size kısaca bugün başıma gelen şeyi anlatacağım.

Angela ile barışmama engel olan bir sanal arkadaşım vardı hatırlarsanız. Bugün wp durumuna benimle alakalı zorbalayıcı bir şey atmış. Kuzenim onunla arkadaş olduğu için haliyle bunu görüp sinirlenmiş ve durumu silmesini istemiş. Tabi kuzenimi dinlemedi ve 4 yıl önceki mevzunun konusunu tekrar açmış.

Amacını gerçekten merak ettiğimden "Benimle konuşmak mı istiyor? Sorsana." dedim ve kuzenimin aldığı cevap "Konuşmak istemiyorum çünkü kavga çıkar." oldu. Benim sakince cevap vereceğimden emin olduğunu söyleyip onay aldıktan sonra kızın numarasını bana attı ve bende kıza mesaj attım.

O an gerçekten anksiyetem tutmuştu ama 4 yıl önceki gibi hemen kontrolümü kaybetmediğimden sakince bekliyordum. "Ben konuşmak istemedim, kuzenin zorladı." diyince "Konuşmayacaksak numaranı sileceğim." dedim. Aktif olduğu halde mesajıma bakıp cevap vermeye tenezzül etmedi. Bende tekrar sinirlenip engelledim. Zamanında bana hiçbir şey yapmadığı(?) halde neden ona kızıp engellemişim onu merak etmiş hanımefendi. Hiçbir şey yapmamak??? Gerçekten mi? Zorba insanlar gerçekten zorba olduklarının farkında olmuyorlar. Kuzenim bunu onun yüzüne vurduğu halde bu durumu inkar etti.

Akşam krizimi daha fazla kontrol altında tutamadım. Acilen biriyle konuşmam gerekiyordu ama kimse telefonlarıma cevap vermiyordu. Hafif atlatacağımı umarak şarkı açıp sakinleşmeyi denedim ama bu sefer kalp çarpıntım başladı. Biriyle konuşamazsam işin sonunda bayılıp kalacağımı adım gibi biliyordum. Tüm rehberimi bir kez daha elden geçirdim ama ulaşabildiğim ve arayabileceğim kimsem yoktu. Peki buna karşılık ne yaptım hadi tahmin edin. Sizce kimi aramış olabilirim? Tanıdığınız bir isim. Hayır Onsra değil. Pekala söylüyorum.

Ellerim kontrolüm dışı çok titrediğinden zar zor Serendipity 'yi arayabildim. O an arayabileceğim kimsem yoktu ve görüşmek istemediğimi söyledikten sonra aradığımda açar mı emin değildim. Açmayacağını düşündüğümden ağlamak üzereydim ve telefonu açması için dua ettim. Telefonu açtığında bir süre sesini çıkartmadı, muhtemelen yanlışlıkla mı aradım yoksa bilerek mi aradım onu teyit etmek istedi. Bu yüzden ilk konuşan ben oldum ve onu böyle geç saatte aradığım için özür diledim.

Bir problem olduğunu anladı çünkü onu bu kadar geç saatte normalde bile aramazken görüşmeyi kestikten aylar sonra pat diye gecenin bir saati aramam bir sorun olduğuna yeterli kanıttı. Olayları kısaca üstünkörü anlattım ve sinirden deliye döndü. Bana bu şekilde davranmaya devam etmeleri sinirini bozdu. Yine bir ton motive konuşması yaptı ve onların hayatlarını teker teker mahvetmek istediğini söyledi. Benim iyiliğim için verdiği tavsiyeler ve yapmam gereken şeyleri söylemesi.. Hepsinin farkındaydım ve öyle istediği şeyi küt diye yapamazdım. 4 yılda anca krizi gereken anda yönetebilmeyi başarmışken küt diye krizi tamamen yönetemezdim sonuçta.

Konuşmakta zorlanıyordum ve bedenimin kontrolünü tamamen kaybetmiştim. Vücudumda ısı kaybına benzer bir şey gerçekleşti ve bu daha çok titrememe sebep oldu. "Sen eski İzanami değilsin, kendine gel" dedi bir an. Eski İzanami mi? Eski İzanami diye bir şey yoktu. İzanami, öldürdüğüm kişiliğimin yerine geçmesi için yarattığım en güçlü kişiliğimdi. Bu yüzden eski İzanami diye bir şey yok. Bu yüzden ben kimliğimde yazan ismi kullanmayı reddediyorum çünkü o öldü. Öldürmeme rağmen götüme kuyruk gibi yapışıp tüm hayatımı etkileyen iğrenç bir kişilik olarak kaldı. Çift kişi olmaktan bu yüzden nefret ediyorum.

Serendipity 'nin sesi eskisi gibi bana huzuru hissettirmese de sesini duymak kalp çarpıntılarımın azalmasını sağlamıştı. Eğer biri benimle konuşmasaydı bu işkence ne kadar sürerdi bilmiyorum. Onu hayatımda istemiyorken ihtiyaç duyduğum için onu kısa süreliğine hayatıma almak zorunda kaldım ve bu hepsinden daha ağır geliyor. Ona ihtiyaç duyacak kadar bu duruma beni getiren herkesten ve her şeyden nefret ediyorum. Yaşamaktan nefret ediyorum. Gerçekten nefret ediyorum. Nefes almaktan da, ihtiyaç duyduğumda kimseye ulaşamadığımdan da, Satürn'ün artık yaşamıyor olmasından da, her şeyden...

Serendipity'nin şarjı az olduğundan ancak titrememin biraz azalmasına kadar konuşabildik. Daha sonra beni arayacağını söyledi. Arar mı bilmiyorum, arama diyemedim çünkü. Gerçekten sikeyim, her şeyden nefret ediyorum.