Duygu Kontrolü

30/11/2024

Şu sıralar size daha çok Bay Xianguyla olan seanslarımı anlatacağım gibi görünüyor. Çünkü son zamanlarda gerçekleşen tek şey bu. Başka bir aktivitem yok ne yazık ki.

Bugün duygu kontrolü hakkında konuştuk. Bir insan duygularını kontrol edebilir mi yoksa edemez mi? Edebilirse ne gibi sonuçlar doğurur? Duyguları kontrol etmek iyi bir şey mi yoksa kötü bir şey mi? Bu gibi soruları sizinde sorduğunuzu biliyorum. Merak etmeyin, hepsinin cevabını öğreneceksiniz.

Her zamanki gibi nasıl olduğumu sormakla başladı. "İyi olmayı seçtim." dedim. "İnsanlar iyi olmayı seçebilir mi?" dedi. "Ben seçiyorum." dedim. Bir süre beni anlamak istercesine baktı yüzüme. İçimde kopan fortınaya dair tek bir iz yoktu. Rol yapmakta ustalaşmıştım adeta. "Peki bunu nasıl yapıyorsun? Örnek verebilir misin?" dedi. Derin bir nefes alıp arkama yaslandım. En yakın tarihten kolayca örnek verebilirdim. "Kedimin öldüğü günü ele alalım. O gün normalde yıkılmıştım. Bitik haldeydim. Ama dışarıdan baktığınızda bunu pek takmıyor gibi görünüyordum. Hatta Rudrayla bir videom bile var. Gülerek taş boyuyordum mesela. Sanki ölüm hiç umrumda değilmiş gibiydi. Bir yandanda resim yapıyorduk zaten. O yüzden bana iyi geldi." dedim.

Yine anlamamış gibi bakıyordu. Yeterince açık konuşmamış mıydım acaba? "Nasıl hissediyordun peki?" dediğinde "Fırça darbesinin yumuşaklığı gibi" dedim. O an derin bir sesizlik oldu. Birbirimize baktık bir süre. "Anlamadınız galiba.. Şey gibi düşünün, kitap okumayı seven biri kitap sayfalarını çevirmekten nasıl zevk alıyorsa fırça darbesine aynı..." Açıklamaya çalıştıkça Bay Xiangu'nun bakışları daha da tuhaflaşmaya başlamıştı. En son nasıl anlatacağımı bilemeyince pes ettim.

"Ben gerçekten ne hissettiğini merak ediyorum. Bunları zaten iyiymiş gibi davranarak elde ediyorsun." dediğinde niye anlamadığını anlamıştım. "Açıkçası şok geçirmiştim. O yüzden şok dışında bir duygu hatırlamıyorum. Zaten gün boyu hiç yalnız kalmadım ve resim yaptım. O yüzden şoktan ne zaman çıktığımı bile hatırlamıyorum." dedim. Başını anladığını gösterircesine sallayıp önündeki kağıda not almıştı.

"Duygularını cidden kontrol ettiğini düşünüyor musun yoksa miş gibi mi yapıyorsun?" diye sordu. "Miş gibi yaptığım söylenemez çünkü ciddi anlamda kötü hissettiğim bir gün mutlu olmayı seçtiğimde gerçekten gün sonuna kadar mutlu olabiliyorum." dedim. "Peki bu durumda ömrünün sonuna kadar mutlu olmayı seçip mutlu yaşayamaz mısın?" dedi. Gülerek cevap verdim. "O iş o kadar basit olsaydı başta buraya gelmezdim zaten. İnsanın her türlü duyguyu tatmaya ihtiyacı var. Bence diğer duyguları duygudan saymayıp kötü bir şeymiş gibi davranmak sağlıklı değil. Ben sadece gerektiği durumlarda duygu kontrolü sağlıyorum. Yoksa üzüntüyü, acıyı iliklerime kadar hissetmeyi seviyorum. Bu kötü duygulara bağımlıymışım veya böyle hayatımı zindan etmeyi seviyormuşum gibi görünüyor dışardan ama öyle değil. Hayatta yaşadıklarımız bazen bizim kontrolümüzde hatta çoğu zaman kontrolümüz dışında gerçekleşiyor. Böyle durumlarda üzgün hissetmek anormalmiş gibi davranılmamalı. Bence insanlar korkak. Neden her duyguyu yaşayabildiğimize sevinmek yerine sadece mutluluğa odaklanıyoruz? O zaman herkes mutlu olmak için kötü şeyler yapsın. Üzgün hissetmek madem kötü, neden başkaları için üzülüp iyilik yapıyoruz? Kendimiz için iyilik yapalım." dedim. Haklı olduğumu ve herkesin duygularını kontrol etmede başarılı olamadığını söyledi.

"Peki aşkı kontrol edebiliyor musun?" dedi. Bir süre düşünüp cevap verdim. "Yani bence kimse aşkı yönetemez. Ama ben bunda bile yönetebilecek bir yol buldum. Tam anlamıyla kontrol edemesemde dozunu kontrol edebiliyorum. Temkinli olmak gibi düşünebiliriz. Karşımdakinin duygularına emin olmadan aşka kendimi kaptırmak istemem. Bunu genelde Onsra üstünde yapıyorum. Ona cidden yoğun duygular besliyorum ve kontrol edemediğimde ne gibi sonuçlar doğurduğunu görmüştüm. Bu yüzden bu konuda kendimi eğittim diyebilirim. Onsra'ya karşı hislerimi kontrol etmek diğer duygularımı kontrol etmekten bin kat daha zordu ama eskiye nazaran daha iyiyim. Daha rahat bir şeyler üstünde sohbet edebiliyorum. Onunla konuşurken daha rahat hissediyorum." dedim. "Bunu yapabiliyor olmak güzel bir şey. Bence ş-.. yani bunu söylemek doğru değil belki ama.. Başka diyecek bir şey yok, bence bu konuda şanslı birisin. Duygu kontrolü yapmak bazen bizim için çok faydalı oluyor ve gerçekten duyguları kontrol etmek insan doğası için imkansız denecek kadar zor bir şey. Sen hem bunun farkındasın hem de nasıl yöneteceğini çok iyi biliyorsun. Peki bunun seni yorduğu oluyor mu?" dedi. "Tabii. Bazen bu yorucu olabiliyor ama dediğim gibi çok sık gerçekleştirdiğim bir şey değil. O yüzden o yoruculuğu bile bir nevi kontrol altında tutabiliyorum." dedim.

Bütün bir seansı yalnızca buna ayırmıştık. Seans bittiğinde gülümseyerek selam verdim ve çıktım. Daha önce kimseyle bu konuyu konuşmadığım için açıklamakta zorlansam da Bay Xiangu seansın sonunda beni anlamıştı.