Aware

Her zaman Satürnle aramdaki bağın çok farklı olduğunu düşündüm. Hâlâ öyle düşünüyorum. Zaman geçtikçe yapbozun kayıp parçalarını bulup resmi yavaş yavaş tamamlıyorum. Bugün fark ettiğim şey uzun bir süre duvara bakakalmama neden oldu.

Hepsinden önce kısaca neler yaşadığımızı ve ardından bulduğum kayıp parçalarla zihnimdeki resmi nasıl tamamladığımı anlatacağım. Daha çok detay isterseniz Satürn kategorisinden kronojik sırayla anlatılmış anılarımıza ulaşabilirsiniz.

Satürnle 2019 yılı Eylül ayında tanıştık. Ben normalde başka şubedeydim fakat son hafta beni Satürn'ün olduğu şubeye almışlar. Bunu okulların açıldığı gün öğrenmiştim ve sınıf değiştirmek istiyordum. Sınıftan gitmemi hiç istemiyordu. O öldükten sonra öğrendim. Sınıftan gitmemem için arkasında oturan kızdan başka yere geçmesini rica etmiş. Ben onun arkasında oturmaya başlayınca gitmekten vazgeçmiştim. Hâlâ neden gitmemi istemediğini bilmiyorum, artık ona soramayacağımdan zihnimde cevabı olmayan sorular arasında durmaya devam edecek.

Onunda çok kötü hissettiğini biliyordum. Her akşam ona yazıyordum, konuşuyorduk. Tabi kafam o zamanlar bu kadar yerinde değildi. Hâlâ değil ama o dönem daha kötüydü. Birbirimize destek olurduk. Birbirimize kızardık, kendimizi suçladıkça. Benim yüzümden onunla uğraştıklarını söylediğimde bana kızıyordu. Suçumun olmadığını söylüyordu. Annesine gitmeseydim ve annesi bu konuyu açmamış olsaydı hâlâ kendimi suçlardım. Bununla ilgili yazıyı bu yazından sonya paylaşacağım. Kendimi affettiğim için Satürn rahatlamıştır herhalde. Ona yapılan zorbalık benimle tanışmadan öncesine dayanıyormuş.

Bugün eski yazışmalarımızı okurken bir şey fark ettim. Gerçi ne zaman eski yazışmaları okusam yeni yeni şeyler kafama dank ediyor. Bugünkü fark ettiğim şeyi yazıyorum.

🌙: Ben bile kendimden korkuyorum

🪐: Me to ama neden bende bilmiyorum

Benim gibi kendi zihninden korkuyordu. Benim gibi kendinden korkuyordu. Biz o kadar kötüydük ki aynayla konuşuyormuş gibi tepkiler veriyorduk birbirimize. Kendi zihninden korkan iki kişi.... İçlerinden birinin hayatındaki son 1 ayında bir araya geliyor. Birbirleriyle konuştuklarında iyi hissediyorlar. Hayatı sona ermek üzere olan kişi diğerine onu mutlu ettiğini söylüyor.

Bunların hiçbiri tesadüf olamaz. Bizim aramızdaki bu bağ sıradan bir arkadaşlık bağı olamaz. Bu tarif edilemeyecek bir durum. Başlığa bile yazacak bir şey bulamayınca Aware yazdım. Bu hissi sanırım bu kelime karşılıyor.

Aware: Kısa ancak olağanüstü güzellikte bir anın hem güzel hem de acı verici olması.